Quando mi sono iscritta alla Facoltà di Filologia a Skopje presso la Cattedra di Italianistica, immaginando il mio futurо lavoro mi vedevo come insegnante d’italiano oppure interprete. Ma da quando ho cominciato a collaborare con l’Istituto Dante Alighieri a Skopje, mi si è presentata un’altra opportunità: insegnare macedone tramite l’italiano. Si è creato un gruppo di entusiasti italiani che, sia per motivi di lavoro che per curiosità personale, hanno deciso di studiare la lingua macedone. Questa prima esperienza è stata per me bellissima, unica, mi ha dato tanto, mi ha arricchito profondamente, ho riscoperto la bellezza della mia lingua madre, dell’ alfabeto cirillico, del complicatissimo sistema verbale…
Il problema principale, che ancora persiste, è stata la mancanza di un manuale adatto e recente. Cercavo di costruire di volta in volta del materiale utile come supporto didattico attingendo da tutto ciò che avevo a disposizione: manuali macedoni vecchi, manuali canadesi sulla lingua macedone, giornali, libri, canzoni. Insieme all’insegnamento della lingua bisognava infatti trasmettere agli studenti anche l’insegnamento della cultura macedone. Passavo ore davanti al computer cercando di preparare bene le lezioni, di dare un tocco moderno, interattivo, ludico e non mi sono mai stancata, anzi mi sono appassionata molto, è diventato quasi un obbligo quotidiano dedicare una parte del tempo alle lezioni di macedone. Ma la soddisfazione più grande è arrivata dopo, a qualche mese di distanza, quando ho visto quelle persone, che solo tre o quattro mesi prima non sapevano nemmeno una lettera in macedone, parlare, scrivere, leggere, ordinare al ristorante. I risultati degli esami finali sono stati grandiosi, io ero contentissima di tutto quello che avevamo studiato e che avevo insegnato ai miei studenti: loro lo avevano imparato e, in più, lo sapevano applicare nella pratica quotidiana! Lo scopo che mi ero posta fin dall’inizio dei corsi era stato raggiunto. I corsi di lingua macedone presso l’Istituto Dante Alighieri continuano, studenti ce ne sono sempre, a volte possono essere più interessati e motivati a volte meno, ma il piacere di trasmettere loro almeno una parte della bellezza della lingua e della cultura macedone è sempre enorme.
Aleksandra Nastoska
Кога се запишав на Филолошкиот факултет во Скопје на Катедрата за Италијански јазик замислувајќи го моети идно вработување секогаш се гледав себе си како професор или преведувач. Откако почнав да соработувам со Институтот „Данте Алигиери“ во Скопје, пред мене се отвори нова можност, да предавам македонски јазик преку италијански. Се формираше една група на Италијанци-ентузијасти, коишто заради работа или лична љубопитност, решиле да го изучуваат македонскиот јазик. Ова прво искуство беше прекрасно, уникатно, ми даде толку многу, се чувствував длабоко позитивно збогатена, одново ги открив убавините на мојот мајчин јазик, на азбуката, на сложениот ни глаголски систем…
Најголемиот проблем беше и уште е, недостатокот на соодветен и современ прирачник/учебник. Се обидов да создадам вид на корисно дидактичко помагало, земајќи делчиња од од сe што имав на располагање, стари македонски учебници за странци, канадски прирачници по македонски, весници, книги, песни… затоа што неопходно е да им се обезбеди на курсистите рака под рака со изучувањето на македонскиот јазик, да ја запознаат и македонската култура. Со часови останував пред компјутер со цел да ги подготвам добро часовите, да ги направам интерактивни, игриви, во чекор со модерниот начин на предавање, и никогаш не се чувствував уморна, напротив ми се допаѓаше многу, стана речиси моја секојдневна обврска, да посветам дел од времето на подготвувањето на часовите по македонски. Но, најголемото задоволство доаѓа подоцна, кога ќе ги видите како зборуваат, пишуваат, читаат, нарачуваат во ресторан, истите луѓе што пред три-четири месеци не знаеа ни една буква на македонски. Резултатите од завршните испити беа фантастични, јас бев пресреќна, сe она што учевме, сe она што се обидував да ги научам моите ученици, тие не само што го научија туку знаеја и да го применуваат во пракса, целта што си ја бев зацрталa пред почетокот на курсевите беше постигната.
Курсевите по македонски јазик во Институтот „Данте Алигиери“ продолжуваат, некогаш има повеќе, некогаш помалку студенти, меѓутоа задоволството да им пренесам барем дел од убавините на нашиот македонски јазик и култура е секогаш огромно.
Александра Настоска
